Uranüs uydularına Shakespeare'in eserlerindeki karakterlerin isimlerinin verildiğini biliyorsunuzdur.
Uranüs'ün içten dışa uydularını şu sıra ile göreceksiniz;
Voyager 2 ile keşfedilmiş 10 küçük iç uydusu
CORDELIA
(Uranüs VI)

Çap :
Kütle :
Yörünge : |
26 km
?
Uranüs'den 49,752 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir. Uranüsün Epsilon halkasının iç çoban uydusu olduğu anlaşılmaktadır. Cordelia ve Ophelia, Uranüs'e senkron yörünge yarı çapından daha yakındırlar.
OPHELIA
(Uranüs VII)

Çap :
Kütle :
Yörünge : |
32 km
?
Uranüs'den 53,764 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir. Uranüsün Epsilon halkasının dış çoban uydusu olduğu anlaşılmaktadır. Cordelia ve Ophelia, Uranüs'e senkron yörünge yarı çapından daha yakındırlar.
BIANCA
(Uranüs VIII)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
44 km
?
Uranüs'den 59,165 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
CRESSIDA
(Uranüs IX)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
66 km
?
Uranüs'den 61,767 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
DESDAMONA
(Uranüs X)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
58 km
?
Uranüs'den 62,659 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
JULIET
(Uranüs XI)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
84 km
?
Uranüs'den 63,358 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
PORTIA
(Uranüs XII)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
110 km
?
Uranüs'den 66,097 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
ROSALIND
(Uranüs XIII)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
54 km
?
Uranüs'den 69,927 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
BELINDA
(Uranüs XIV)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
68 km
?
Uranüs'den 75,255 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
PUCK
(Uranüs XV)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
154 km
?
Uranüs'den 86,006 km
|
1986'da Voyager 2 uzay aracı ile keşfedilmiştir.
Uranüs'ün Büyük Uyduları
MIRANDA
(Uranüs V)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
472 km
6.3e19 kg
Uranüs'den 129,850 km
|
1948'de Kuiper tarafından keşfedilmiştir. Uranüs'ün büyük uydularından en içte olanıdır.
 |
Miranda, yarı yarıya, buz (su) ve kayadan oluşmuştur. Yüzeyi, anormal şekilli vadi ve dağlarla kaplıdır. Dağlardan biri 5 km yüksekliği aşmaktadır (Solda). Voyager 2 ziyaretinden önce, hiçkimse, Uranüs uydularından hiç birinin önemli bir iç aktivite göstereceğini ummuyordu. Miranda bilim adamları için gerçek bir sürpriz olmuştur. |
Edinilen ilk intiba, Mirandanın tarihinde yüzeyinin birkaç kez parçalanıp tekrar oluştuğu şeklinde idi, ancak şimdi, kısmen erimiş buz katmanlarının sıkışarak yukarı itilmesi sonucunda bu garip yüzey şekillerini oluştuğu düşünülmekte. |
 |
ARIEL
(Uranüs I)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
1158 km
1.27e21 kg
Uranüs'den 190,930 km
|
1851'de Lassel tarafından keşfedilmiştir. Ariel ve Titania birbirlerine çok benzerler (Titania %35 daha büyüktür). Uranüs'ün büyük uydularının hepsi yarıyarıya su ve kayadan oluşmuşlardır.
Ariel yüzeyi, kraterler ve vadilerden oluşur. Birbirleriyle yer yer kesişen, yer yer birleşen bu vadiler yüzlerce km uzunluktadır ve derinlikleri 10 km'yi aşar. Bu Titania'daki duruma benzer. Ancak Titania vadileri bu kadar derin değildir. Bazı kraterler kısmen gömülmüş haldedir. Bu yüzeyin nisbeten genç olduğunu (Enceladus'dan daha yaşlı) gösterir.
Şimdi soğuk olsa da, Arielin içi bir zamanlar sıcaktı. Vadilerin, Ariel'in donması sonucu yüzeyde oluşan çatlaklar olduğu sanılmaktadır.
UMBRIEL
(Uranüs II)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
1170 km
1.27e21 kg
Uranüs'den 265,980 km
|
1851'de Lassell tarafından keşfedilmiştir. Umbriel ve Oberon birbirlerine çok benzerler (Oberon %35 daha büyüktür). Yüzeyi oldukça yaşlı, yoğun olarak kraterlerle kaplıdır. Uranüs'ün diğer büyük uydularından çok daha karanlıktır. Üzerinde ne olduğu anlaşılmayan parlakça bir nokta vardır.
TITANIA
(Uranüs III)
Çap :
Kütle :
Yörünge : |
1578 km
3.49e21 kg
Uranüs'den 436,270 km
|
1787'de Herschel tarafından keşfedilmiştir. Titania ve Ariel birbirlerine benzerler (Titania %25 daha küçüktür).
Yüzeyi, kraterler ve vadilerden oluşur. Birbirleriyle yer yer kesişen, yer yer birleşen bu vadiler Ariel'deki duruma benzer. Ancak Ariel vadileri cok daha derin ve büyüktür. Bazı kraterler kısmen gömülmüş haldedir. Bu yüzeyin nisbeten genç olduğunu (Enceladus'dan daha yaşlı) gösterir. Önceleri sıvı halde olan suyun yüzeyden başlayarak donması ve donma sonucu oluşan genleşmenin yüzey çatlamalarına neden olduğu, bunların da vadileri oluşturduğu düşünülmektedir.